Denizli Leblebisi, adını aldığı Denizli ilinde, özellikle Serinhisar ilçesinde üretilen meşhur bir kuruyemiş çeşididir. Özel nohutların ustalıkla kavrulmasıyla elde edilen bu lezzet, çıtır dokusu ve onlarca farklı çeşidiyle bilinir. Tuzlusundan şekerlisine, haşhaşlısından baharatlısına kadar geniş bir yelpazeye sahip olan Denizli Leblebisi, sadece bir atıştırmalık değil, aynı zamanda coğrafi işaret tescili ile koruma altına alınmış kültürel bir mirastır.

^{(Yapay zeka ile oluşturulmuştur)}

Zaman Yolculuğu

Nohudun kavrulması Anadolu'da eski bir gelenek olsa da, leblebi üretiminin bir sanayiye dönüşmesi ve Denizli'nin bu alanda merkez haline gelmesi 20. yüzyılın ikinci yarısına dayanır. Özellikle 1970'li yıllardan sonra Serinhisar ilçesindeki girişimciler, leblebi üretim tekniklerini geliştirerek bu işi bir sanata dönüştürmüşlerdir. Babadan oğula geçen ustalık, özel kavurma teknikleri ve yenilikçi lezzet denemeleri sayesinde Denizli, Türkiye'nin leblebi üretiminin kalbi haline gelmiştir. Bugün Serinhisar, ülkenin leblebi ihtiyacının çok büyük bir kısmını tek başına karşılamaktadır.

^{(Yapay zeka ile oluşturulmuştur)}

Nasıl Üretilir?

Leblebi üretimi, sabır ve ustalık gerektiren uzun bir süreçtir. Her şey, leblebi yapımına en uygun nohutların seçilmesiyle başlar. Seçilen nohutlar, defalarca ıslatılıp dinlendirilerek özel bir işlemden geçirilir. Bu dinlenme süresi haftalarca sürebilir. Ardından nohutlar, "tavlama" adı verilen ilk kavurma işlemine alınır. Bu işlemden sonra kabuklarının ayrılması için tekrar dinlendirilir. Son aşamada ise yüksek ateşteki özel tavalarda veya fırınlarda ikinci kez kavrularak o meşhur çıtırlığına ve tadına ulaşır. Farklı lezzetler elde etmek için bu son kavurma sırasında nohutlar, dönen kazanlarda tuz, şeker, baharat veya çeşitli soslarla kaplanır.