Mescid-i Nebevi

Mescid-i Nebevî, Hz. Peygamber’in Medine’ye hicretten sonra yaptırdığı ilk büyük yapılardan biridir. Burası hem ibadet edilen bir mescid hem de Müslümanların toplandığı, kaynaştığı ve ders aldığı bir merkez olmuştur.

Mescid, Rebîülevvel 622’de Hz. Peygamber tarafından Sehl ve Süheyl adlı iki yetimin arsası alınarak inşa edildi. İlk yapısı taş temel üzerine tek sıra kerpiçten, üstü açık şekildeydi ve yaklaşık 1022 m² büyüklüğündeydi.

^{Yapay Zeka ile Oluşturulmuştur.}

Başlangıçta kıblesi Kudüs’e dönüktü, hicretten yaklaşık 16–17 ay sonra Kâbe’ye çevrildi. Kıble tarafına, Hz. Peygamber’in namaz kıldığı yere koruma amaçlı basit bir sundurma yapılmıştı.

^{Yapay Zeka ile Oluşturulmuştur.}

Mescid, zamanla Müslüman sayısının artmasıyla büyütüldü. Hz. Ömer döneminde çevredeki bazı evler mescide katıldı. Hz. Osman kendi malından harcayarak mescidi yeniden inşa etti ve büyüttü. Emevî Halifesi Velîd döneminde de minare, mihrap ve şerefe eklenip Hücre-i Saâdet mescide dahil edildi.

Mescid-i Nebevî, İslâm tarihinde Mescid-i Harâm’dan sonra en faziletli mescid olarak kabul edilir ve hem dini hem toplumsal açıdan Müslümanlar için merkezi bir rol oynamıştır.