Köken
Latince kökenli "ismin -den hali" anlamına gelen "ablativus" sözcüğünden alıntılanarak; Latince "abferre", ablat- “bir yerden taşımak” fiilinden +(t)iv ekiyle; ferre, lat- “taşımak” fiilinden ab+ ön ekiyle türetilmiştir. Türkçeye Fransızca "ablatif" kelimesinden geçmiştir.
Kullanım Alanları
Dil Bilgisi ve Dilbilim: Ablatif, adların aldığı özel eklerle, “-den/-dan” anlamını taşıyan hâl durumudur (Türkçede: evden, okuldan gibi). Ayrıca Latince, Fince, Macarca gibi çekimli dillerde farklı çekim biçimleriyle gösterilir.
Türkçe Dilbilgisi: İsmin hâlleri arasında yer alır (yalın, belirtme, yönelme, bulunma, çıkma/ablatif).
Karşılaştırmalı Dilbilim: Farklı dillerdeki "ayrılma, uzaklaşma, çıkma" bildiren yapılar incelenirken terim olarak kullanılır.
Bilgisayar Dilbilimi ve Yapay Zekâ: Dil modellemelerinde sözcüklerin anlam ilişkilerini çözümlerken dil hâlleri arasında analiz edilir.







