Köken

Afazi kelimesi, Türkçeye Fransızca aphasie biçiminden geçmiş olup “konuşma yetisinin kısmen ya da tamamen kaybı” anlamında kullanılır. Bu sözcük, Eski Yunanca aphasía (αφασία) yani “konuşamama” kelimesinden gelir; burada phēmí (φημί) fiili “konuşmak, ifade etmek” anlamındadır ve a(n)- ön ekiyle olumsuzluk kazanır. Phēmí fiili ise kökenini, Hint-Avrupa Anadili’nde yazılı biçimi bulunmayan bʰeh₂- ya da bʰā- (“söylemek”) kökünden alır.

Kullanım Alanları

• Nöroloji: Beynin konuşma merkezlerinde oluşan hasarlara bağlı olarak ortaya çıkan dil bozukluğunu tanımlar.
• Edebiyat: Karakterin iletişimsizlik ya da dış dünyadan kopuşunu sembolize etmek amacıyla mecazi biçimde kullanılabilir.
• Adli Bilimler: Travma sonrası oluşan bilişsel bozuklukların değerlendirilmesinde, bireyin ifadesine dair kısıtları açıklamak için kullanılır.
• Günlük Dil: Teknik anlamı dışında, zaman zaman “kendini ifade edememe” durumları için mecazi biçimde kullanılır.