Köken

Akamet kelimesi (ﻋﻘﺎﻣﺖ), Arapça kökenlidir. Arapça “kısırlık” anlamına gelen ‘uḳm kelimesinden türemiştir. Kelime bu anlamıyla Türkçede türetilmiştir.

Kullanım Alanları

Siyasi ve Diplomatik Anlatım: Akamet, özellikle görüşmelerin, antlaşmaların ya da müzakerelerin sonuçsuz kalması, beklenen verimin sağlanamaması anlamında kullanılır. Resmî dilde ve basın açıklamalarında yer bulur.

Askerî ve Stratejik Değerlendirmeler: Planlanan bir harekâtın ya da operasyonun başarıya ulaşamaması durumunda “akamet” terimiyle sonuç değerlendirilir. Tarihî anlatımlarda da sık görülür.

Ekonomi ve Yatırım Değerlendirmeleri: Bir girişimin, yatırımın ya da projenin sonuç vermemesi, getirisi olmaması veya başarısızlıkla sonuçlanması bağlamında kullanılır.

Edebî ve Felsefî Üslup: Daha çok soyut fikirlerin ya da ideallerin yarıda kalması, hedefine ulaşamaması gibi mecazî bağlamlarda geçer. Özellikle eski metinlerde ve düşünce yazılarında görülür.

Günlük ve Resmî Üslup (Ağır Dil): Günümüzde günlük dilde pek yaygın olmamakla birlikte, resmî veya edebî dillerde “başarısızlık” ya da “yarım kalma” anlamında kullanılmaya devam eder.