Köken

Aşkın kelimesi, Türkiye Türkçesi aş- fiilinden, Yeni Türkçe yapım eki +gIn ile türetilmiştir. Fiil kökeni olan aş-, “geçmek, öteye gitmek, sınırı aşmak” anlamı taşırken, bu kökten türetilen aşkın sıfatı “aşan, ötesinde olan” anlamına gelir. Sözcük zamanla soyut düzlemde “normalin ya da bilinenin ötesinde bulunan, sıradan olmayan, üstün” gibi anlamlar kazanmıştır.

Kullanım Alanları

• Felsefe: “Deneyimle kavranamayan, duyuların ötesinde olan” anlamında kullanılır: “Aşkın varlık kavramı, metafizik düşüncenin merkezindedir.”
• Sanat: Sanat eserlerinde olağanüstü veya sıradanın ötesinde olanı tanımlamak için: “Bestecinin melodileri aşkın bir güzelliğe sahiptir.”
• Günlük kullanım: Bazen sıradan olmayan ya da üstün bir nitelik için: “Aşkın zekâsı sayesinde öne çıktı.”