Tanım

(belāġat-perdāz)

sıfat.

1. Belâgat tertip eden, beliğ söz söyleyen.

2. (edebiyat) Belâgat gösteren, belâgat taşıyan, belâgatli.

Köken

Arapça belagat ve Farsça -perdaz sözcüklerinin birleşimiyle oluşmuş bir birleşik sıfattır.

Kullanım Alanları

Edebiyat: Belagatli sözler söyleyen kişileri ve beliğ eserleri ifade etmede.

Örnek Cümle

Ve merhûm bedihe-gûylükle şöhret-şi‘âr olup nakl olınur ki meclis-i Sultân Mehemmedî’de Rind-i Şirâzî’nüñ Dîvân-ı belâgat-perdâzından tefe”ül olındukda bu beyti vârid olur. (Ve merhum irticalen söylemekle ünlü olup Sultan Mehemmed meclisinde Rind-i Şirâzî’nin (Hâfız-ı Şirâzî’nin) belâgatli Dîvân’ından fal açıldığında bu beytinin geldiği anlatılır.) (Ahmed Paşa)^【1】