Köken ve Tarihçe
Türkçeye Arapçadan geçmiş olan bengi kelimesi, "sonsuz, ebedi" anlamına gelir. Arapçadaki "bânga" (sonsuz, sürekli) kelimesinden türetilmiştir. Eski Türk edebiyatında ve halk edebiyatında kullanılan bir kelimedir.
Tanım
- Sonsuz, ebedi, sürekli olan; zamana bağlı olmayan. (Sıfat)
- Bir şeyin sonu olmayan, sürekli devam eden durum. (İsim)
Kullanım Alanları
Genellikle edebiyat metinlerinde, özellikle halk şiirlerinde ve eski Türk şiirinde kullanılır. Ayrıca felsefi ya da tasavvufi bağlamlarda da "sonsuzluk" anlamında yer alabilir.
Örnek Cümleler
- Bengi aşka duyulan sevda, gönlümüzde hep baki kalacaktır. (Sıfat)
- O, bengi bir mutluluğun peşinden gitmeye karar verdi. (Sıfat)
- İnsanlık için bengi barış arayışları devam ediyor. (İsim)
