Köken

Farsça yābān یابان veya Farsça biyābān بیابان “verimsiz ve çorak yer, çöl, bozkır” sözcüğünden alıntıdır. Bu sözcük Farsça yāb یاب “verimsiz, faydasız, boş” sözcüğünden türetilmiştir.

Kullanım Alanları

Edebi ve Şiirsel Anlatımda

• Beyaban, kelime anlamıyla sadece “çöl” değil; yalnızlık, terk edilmişlik, ıssızlık ve sonsuzluk gibi soyut duyguları da çağrıştırdığı için özellikle şiir ve edebi yazılarda tercih edilir.
• Örnek: Kalbim beyaban gibi susuz kaldı, senden uzak her yer çöl gibi boş.

Klasik ve Divan Edebiyatında

• Osmanlıca metinlerde ve divan edebiyatında “beyaban”, hem coğrafi hem mecazi anlamıyla sıkça kullanılır.
• Örnek: Bî-karârım bu beyâbânda garîbânem henûz