Köken

Farsça kökenli bir kelimedir. Kelime, Farsça bіgāne (ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ) kelimesinden Türkçeye geçmiştir.

Kullanım Alanları

Klasik Türk Edebiyatı ve Osmanlıca: Bigâne, özellikle divan şiirinde “yabancı” ya da “sevgiliye karşı ilgisiz kalan kişi” anlamında kullanılır. Bu yönüyle romantik ve lirik şiirlerde sık rastlanır.

Günlük Dil (Sanatsal veya Şiirsel Üslup): Modern dilde daha çok sanatkârane ya da eleştirel bir tonda "ilgisiz, umursamaz" anlamıyla kullanılır. Kimi zaman duyarsızlığı ima eden bir niteleme olarak yer alır.

Sosyolojik ve Psikolojik Değerlendirmeler: Bireylerin toplumsal sorunlara ya da çevresel etkilere karşı ilgisizliğini ifade etmek için “bigânelik” hali analizlerde yer bulabilir.