logologo
Ai badge logo

Bu madde yapay zeka desteği ile üretilmiştir.

Cennet’in Gözü Bulutsusu (NGC 6751)

fav gif
Kaydet
viki star outline
Yarıçapı
Yaklaşık 04 ışık yılı
Uzaklığı
~6.500 ışık yılı (2.000 parsek)
Merkezdeki Yıldızın Sıcaklığı
Yaklaşık 140.000 K
Genişleme Hızı
Yaklaşık 40 km/s
Görünür Parlaklık (V bandı)
Yaklaşık +119 kadir

NGC 6751, Kartal (Aquila) takımyıldızı yönünde yer alan kompakt yapılı bir gezegenimsi bulutsudur. Bazı kaynaklarda halk arasında "Cennet’in Gözü" (Eye of Heaven) olarak da adlandırılan bu cisim, Dünya’dan yaklaşık 6.500 ışık yılı uzaklıkta bulunmaktadır. Bulutsu, merkezi bir beyaz cüce yıldızın ömrünün son evresinde dış katmanlarını uzaya atmasıyla oluşmuştur.


Cennet’in Gözü Bulutsusu. (NASA)

Fiziksel ve Yapısal Özellikler

NGC 6751, klasik bir gezegenimsi bulutsu örneğidir ve çift loblu bir morfolojiye sahiptir. Bulutsunun genel yapısı incelendiğinde, küresel merkezi bir parlak bölgenin çevresinde genişleyen, ipliksi yapılarla çevrili daha düşük yoğunluklu dış kabuklar göze çarpar. Hubble Uzay Teleskobu tarafından elde edilen görüntüler, bulutsunun oldukça simetrik bir yapıya sahip olduğunu ortaya koymaktadır.

Teknik Özellikler

  • Yarıçapı: Yaklaşık 0,4 ışık yılı
  • Uzaklığı: ~6.500 ışık yılı (2.000 parsek)
  • Merkezdeki yıldızın sıcaklığı: Yaklaşık 140.000 K
  • Merkez yıldızın tayf tipi: [WC4] (karbon açısından zengin Wolf-Rayet tipi beyaz cüce)
  • Genişleme hızı: Yaklaşık 40 km/s
  • Görünür parlaklık (V bandı): Yaklaşık +11,9 kadir
  • Açısal çap: Yaklaşık 20 ark saniye
  • İyonlaşma bölgesi genişliği: ~0,25 pc


Bu teknik özellikler, bulutsunun evrimsel sürecinin ileri bir aşamasında olduğunu ve merkezdeki yıldızın yüksek sıcaklığı nedeniyle iyonize olmuş gazlardan oluşan parlak bir yapı sergilediğini göstermektedir.

Spektroskopik Analiz ve Kimyasal Bileşim

Spektroskopik çalışmalar, NGC 6751’in oksijen (O III), helyum (He II), azot (N II) ve hidrojen (Hα) gibi yaygın emisyon çizgileri içerdiğini ortaya koymuştur. Bu çizgiler, bulutsunun merkez yıldızından yayılan morötesi ışınımın çevresindeki gazı iyonize ettiğini göstermektedir.


  • [O III] λ5007 çizgisi: En güçlü emisyon çizgilerindendir.
  • [N II] λ6584 ve Hα λ6563 çizgileri: İç kabuk ile dış genişleme bölgelerinde belirgin biçimde tespit edilmiştir.
  • He II λ4686: Yüksek sıcaklık kaynaklı iyonlaşmanın göstergesidir.


Bulutsudaki element bollukları, galaktik kimyasal evrime dair ipuçları sunmakta ve yıldız evriminin son aşamalarında gerçekleşen çekirdek tepkimeleriyle zenginleştiğini göstermektedir.

Merkezi Yıldız ve Evrimi

NGC 6751’in merkezinde yer alan yıldız, yüksek sıcaklığa sahip, karbonca zengin bir Wolf-Rayet tipi beyaz cücedir ([WC4]). Bu tür yıldızlar, kütle kaybı oranı yüksek ve güçlü yıldız rüzgârlarına sahip yapılar olarak tanımlanır. Yıldızın spektrumunda yoğun karbon (C IV) ve helyum çizgileri görülür. Bu durum, yıldızın çekirdeğinde meydana gelen füzyon süreçlerinin dış katmanlara taşınmış olduğunu düşündürmektedir.


Merkezdeki yıldızın evrimsel olarak AGB (Asymptotic Giant Branch) aşamasını tamamlamış olduğu ve kısa bir süre sonra tamamen beyaz cüce formuna geçeceği öngörülmektedir.

Morfoloji ve Dinamik Yapı

Hubble Uzay Teleskobu gözlemleri, bulutsunun iç kabuk yapılarında bipolar simetriye işaret eden yapılar bulunduğunu göstermektedir. Dış katmanlarda ise düşük yoğunluklu, daha dağınık bir yapı hâkimdir. Genişleme hızı ölçümleri, dış katmanların zamanla seyrelerek galaktik ortamla karıştığını göstermektedir.


Bulutsunun merkezi yıldız rüzgârlarının, atılan gazları şekillendirmede önemli bir rol oynadığı tahmin edilmektedir. Hubble görüntülerinde gözlemlenen ipliksi yapılara bu rüzgârların neden olduğu düşünülmektedir.

Gözlemlenebilirlik

NGC 6751’in görünür parlaklığı +11,9 kadir civarındadır ve bu nedenle yalnızca karanlık gökyüzü koşullarında orta veya büyük çaplı teleskoplarla tespit edilebilecek bir cisimdir. İç yapısal detayların gözlemlenebilmesi ise ancak yüksek çözünürlüklü teleskop sistemleriyle mümkündür.


NGC 6751 Konumu. (theskylive.com)

NGC 6751, gezegenimsi bulutsuların yapısı, kimyasal bileşimi ve merkezi yıldız evrimi açısından incelenen örneklerden biridir. Yüksek sıcaklıkta bir merkez yıldız, iyonize gaz yapısı, çift kabuklu morfolojisi ve zengin spektroskopik çizgileri ile hem teorik hem de gözlemsel astrofizik çalışmalarında değerlendirilmekte olan yapılardan biridir. Bu bulutsu, yıldızların ömrünün son evresinde geçirdikleri dönüşümlere dair bilgiler sunmaktadır.

Kaynakça

ESA/Hubble. “NGC 6751 – James Long.” ESA/Hubble FITS Liberator. Erişim 17 Temmuz 2025. https://esahubble.org/projects/fits_liberator/fitsimages/james_long_6/.


NASA. “The Glowing Eye of Planetary Nebula NGC 6751.” NASA Science, Hubble Mission. Erişim 17 Temmuz 2025. https://science.nasa.gov/asset/hubble/the-glowing-eye-of-planetary-nebula-ngc-6751/.


“NGC 6751.” Deep Sky Corner. Erişim 17 Temmuz 2025. https://www.deepskycorner.ch/obj/ngc6751.en.php.


“Glowing Eye Nebula (NGC 6751).” Constellation Guide. Erişim 17 Temmuz 2025. https://www.constellation-guide.com/glowing-eye-nebula-ngc-6751/.


“NGC 6751.” Observing at Skyhound. Erişim 17 Temmuz 2025. https://www.observing.skyhound.com/archives/aug1/NGC_6751.html.


Ivester, Roger. “September 2022 Observer’s Challenge: NGC 6751.” Roger Ivester Observing Blog. Erişim 17 Temmuz 2025. https://rogerivester.com/wp-content/uploads/2022/09/september-2022-observers-challenge-_ngc-6751b.pdf.


“NGC 6751: An Overlooked Planetary Nebula in Aquila.” British Astronomical Association. Erişim 17 Temmuz 2025. https://britastro.org/journal_contents_ite/ngc-6751-an-overlooked-planetary-nebula-in-aquila.


“Summer Constellation Spotlight: Aquila.” Celestron. Erişim 17 Temmuz 2025. https://www.celestron.com/blogs/knowledgebase/summer-constellation-spotlight-aquila.


“NGC 6751 – Planetary Nebula in Aquila.” The Sky Live. Erişim 17 Temmuz 2025. https://theskylive.com/sky/deepsky/ngc6751-object.

Sen de Değerlendir!

0 Değerlendirme

Yazar Bilgileri

Avatar
Ana YazarOsman Özbay17 Temmuz 2025 13:14
KÜRE'ye Sor