Köken

"Civan" kelimesi Farsça "cavān" (جوان) sözcüğünden Türkçeye geçmiştir. Bu sözcük, "genç, delikanlı, yiğit" anlamlarına gelir. Kelimenin kökeni Orta Farsça "yavān/yuvān" ve Avestaca "yvan-" sözcüklerine dayanır. Daha derin kökeni ise Hint-Avrupa dil ailesindeki h₂i̯uh₁en- (ai̯ūen-) ve h₂ói̯u- (aói̯u-) köklerine kadar uzanır.

Kullanım Alanları

Fiziksel Özellik ve Toplumsal Tanım (Somut-Anlamsal): Genç ve yakışıklı erkekleri tanımlamak.

Edebi ve Şiirsel Anlam (Söz Sanatı - Mecaz): Şiirsel ve edebi metinlerde gençliği ve tazeliği ifade etmek.

Tasavvufi Anlam (Manevi-Derin Anlam): Tasavvuf edebiyatında manevi güzelliği anlatmak.

Halk Dili ve Deyimsel Kullanım (Duygusal-Halk Anlatımı): Halk dilinde canlı ve diri olma halini belirtmek.