Köken

Datif kelimesi, Almanca Dativ sözcüğünden Türkçeye geçmiş bir dilbilgisi terimidir. Almanca biçimi ise Latince dativus “verilen, verili” anlamına gelir ve bu da dare “vermek” fiilinden türetilmiştir. Latince’de dativus, “verileni gösteren hal” olarak adlandırılmıştır ve bu anlam, dilbilgisinde “+e hali” (örneğin, Türkçede Ali'ye, çocuğa gibi) ile eşleştirilmiştir. Latince dare fiilinden türeyen bu yapı, doğrudan nesneye yönelimi ve yönelme anlamlarını ifade eden bir hal olarak birçok dilin dilbilgisel sisteminde yer bulmuştur.

Kullanım Alanları

• Dilbilgisi: İsmin yönelme (+e) halini ifade eder.
• Latince kökenli terimler incelemesi: Etimolojik olarak "vermek" fiiliyle bağlantısı incelenir.
• Sentaks çalışmaları: Cümlede dolaylı tümleçlerin belirlenmesinde analiz edilir.