Douglas SBD Dauntless, II. Dünya Savaşı sırasında Douglas Aircraft Company tarafından üretilen Amerikan Donanması'nın (US Navy) ve Deniz Piyadeleri'nin (US Marine Corps - USMC) ana uçak gemisi tabanlı keşif/dalış bombardıman uçağıdır. Uçağın adı olan SBD, "Scout Bomber Douglas" (Keşif Bombardıman Uçağı Douglas) anlamına gelmekle birlikte, mürettebatı tarafından yavaş hızı ve muharebedeki etkinliği nedeniyle "Slow But Deadly" (Yavaş Ama Ölümcül) olarak da adlandırılmıştır.

^{Douglas SBD Dauntless (Alan Wilson)}

Geliştirme ve Tasarım Özellikleri

SBD Dauntless'ın kökeni, 1935 yılında Northrop Corporation tarafından başlatılan Northrop BT-1 tasarımına dayanmaktadır. Northrop'un Douglas tarafından devralınmasıyla proje, Ed Heinemann liderliğinde Douglas El Segundo tesisinde geliştirilmiş ve ilk üretim siparişleri Nisan 1939'da verilmiştir.

• Dalış Frenleri: Uçağın en ayırt edici ve yenilikçi özelliği, dalış manevraları sırasında kuyruk titremesini ortadan kaldırmak ve dalış hızını hassas bir şekilde kontrol etmek için tasarlanmış perfore (delikli) yarım kanatçık şeklindeki dalış frenleridir. Bu frenler, pilotların neredeyse 80 dereceye varan dikey dalışlar yapmasına ve bombayı kesin hedef noktasında bırakmasına olanak tanımıştır.
• Gövde Yapısı: SBD, iki mürettebatlı (pilot ve arka nişancı/telsiz operatörü), alçak kanatlı, tamamı metal yapıya sahip bir monoplândır.

^{Douglas SBD Dauntless (CAF Media)}

Motor ve Varyant Gelişimi

SBD, Wright R-1820 Cyclone radyal motoruyla güçlendirilmiş olup savaş ilerledikçe artan ağırlığı dengelemek amacıyla motor gücü sürekli yükseltilmiştir.

Silahlanma ve Muharebe Performansı

SBD Dauntless hem saldırı hem de savunma amacıyla güçlü bir silah donanımına sahipti.

• Hücum Silahı: Burun kısmında kundağa monteli iki adet .50 kalibre (12.7 mm) Browning M2 makineli tüfeği.
• Savunma Silahı: Arka nişancı/telsiz operatörü tarafından kullanılan esnek monteli iki adet .30 kalibre (7.62 mm) makineli tüfeği. SBD'lerin düşürdüğü toplam 138 düşman uçağının büyük çoğunluğu bu arka nişancılar tarafından gerçekleştirilmiştir.
• Bomba Yükü: Gövde altında 1.600 libre (726 kg) ağırlığa kadar büyük bir bomba (dalış sırasında pervaneden kurtulması için trapeze monteli) ve kanat altlarında 650 libreye kadar bomba taşıma kapasitesine sahipti.

^{SBD Dauntless (National Archives Catalog)}

Operasyonel Tarihçe ve Kritik Muharebeler

SBD Dauntless, Pasifik Savaşı'nın ilk altı ayında ABD Donanması'nın envanterindeki en etkili saldırı uçağı olmuştur.

• Pearl Harbor: SBD'ler, 7 Aralık 1941'deki Pearl Harbor saldırısı sırasında Japon uçaklarıyla hava-hava çatışmasına girmiş ve savaşın ilk gününden itibaren muharebeye katılmıştır.
• Mercan Denizi Muharebesi (Mayıs 1942): USS Lexington ve USS Yorktown gemilerinden kalkan SBD'ler, Japon hafif uçak gemisi Shoho'nun batırılmasına önemli katkıda bulunmuştur. SBD pilotları, bu savaşta hava-hava muharebelerinde de etkili olduklarını kanıtlamıştır.
• Midway Muharebesi (Haziran 1942): Dauntless'ın kariyerindeki en büyük zaferi Midway'de gerçekleşmiştir. 4 Haziran 1942'de, SBD filoları, sekiz dakikalık kısa bir süre içinde Japonya'nın dört büyük uçak gemisine (Akagi, Kaga, Soryu ve Hiryu) kritik hasar vererek Pasifik'teki deniz savaşının seyrini ABD lehine çevirmiştir.
• Guadalcanal: SBD'ler, Guadalcanal Harekatı (1942-1943) boyunca da Henderson Field'dan görev yaparak Japon gemilerine karşı etkinliğini sürdürmüştür.

^{SBD Dauntless Üretimi (National Archives Catalog)}

Dauntless, savaşın ilerleyen dönemlerinde daha hızlı ve büyük olan Curtiss SB2C Helldiver ile değiştirilmeye başlanmış olsa da güvenirliği, sağlamlığı ve dalış hassasiyeti nedeniyle pilotlar arasında popülaritesini korumuştur. SBD'ler, II. Dünya Savaşı'nda Müttefikler tarafından batırılan Japon gemi tonajı açısından en yüksek katkıyı sağlayan uçak olarak tarihe geçmiştir.