Köken

Elim sözcüğü, Arapçadaki ˀlm kökünden türeyen ˀalīm (أليم) kelimesinden Türkçeye geçmiştir. Bu kelime, “acı veren, elemli” anlamını taşır ve “acı çekmek, üzülmek” anlamına gelen ˀalima (أَلِمَ) fiilinden faˁīl kalıbıyla türetilmiş bir sıfattır. Dolayısıyla “can yakan, üzüntü verici” durumları nitelemek için kullanılır.

Kullanım Alanları

• Edebiyat: Özellikle divan şiirinde ve trajik anlatımlarda derin acı ve üzüntüyü betimlemek için yer bulur.
• Basın ve haber dili: Felaket, ölüm ya da travmatik olayları anlatırken tercih edilen kelimelerdendir.
• Resmi dil ve taziye ifadeleri: Kayba dair bildirilerde kullanılır.