Köken

Türkçeye, Eski Yunanca epílogos (ἐπίλογος) “ardından gelen söz” anlamındaki sözcükten türeyen Fransızca épilogue üzerinden geçmiştir. Epílogos, epí- (üzerine, ardından) ön ekiyle lógos (λόγος) “söz” sözcüğünden oluşur. Sözcükteki “l” harfi Fransızca telaffuza bağlı olarak ince okunur.

Kullanım Alanları

• Edebiyat: Tiyatro, roman ve biyografi türlerinde yapısal bir bileşen olarak kullanılır. Kurmaca eserlerde anlatının tamamlayıcı bir unsuru olarak yer alır.
• Sahne Sanatları: Klasik ve modern tiyatro metinlerinde, sahneleme sonrasında oyuncuların seyirciyle doğrudan iletişim kurduğu bölümlerde görülür. Bu kullanımlar, dramatik yapı içinde anlatı dışına taşan sözsel bağlamlarla ilişkilidir.
• Akademik Alanlar: Anlatıbilim, yapısalcı edebiyat eleştirisi ve metin çözümlemesi gibi disiplinlerde incelenen bir yapıdır. Epilog, metnin son bölümleri üzerine yapılan kuramsal çalışmalarda özel bir inceleme konusu olabilir.
• Yayıncılık ve Metin Uygulamaları: Farklı dönem ve türlerde yayımlanan eserlerde biçimsel ve işlevsel çeşitlilik gösterir. Metin düzeni, sayfa tasarımı ve bölümleme yöntemleri açısından değişkenlik arz eder.