Köken

Fransızca fanfare kelimesinden Türkçeye geçmiştir. Fransızcada bu sözcük başlangıçta “gürültülü bando müziği” anlamında kullanılmıştır. Daha eski kökeni İspanyolca fanfarrón (gösteriş meraklısı kimse) sözcüğüne, oradan da Arapça farfara(t) (özellikle tavus kuşunun tüylerini kabartarak yaptığı gösterişli hareket) sözcüğüne dayanmaktadır.

Kullanım Alanları

Tören ve Resmî Etkinlikler: Askerî geçit törenleri, devlet karşılama programları veya resmi kutlamalarda fanfar orkestralarını ifade etmede kullanılır.

Müzikal Terminoloji: Özellikle Avrupa klasik ve askeri müzik geleneğinde yer alan fanfar parçaları ifade etmede kullanılır.

Simgesel Anlam: Bazen mecaz olarak da “gösterişli başlangıç” ya da “şatafatlı duyuru” anlamında kullanılır.