Köken

Faraza sözcüğü, Arapça frḍ (فرض) “varsayma, farzetme” kökünden türemiştir. Sözcüğün ikinci /a/ sesi 19. yüzyıldan önce Türkçede türemiştir.^【1】 

Kullanım Alanları

• Tarihsel Kullanım: Faraza, klasik Türk edebiyatı ve Osmanlıca metinlerde koşullu ve varsayımsal ifadeler için kullanılmıştır.
• Günlük Dil: Günlük konuşmada nadiren kullanılır; yerini genellikle “diyelim ki”, “varsayalım ki” gibi ifadeler almıştır.
• Anlam ve İşlev: Varsayım, kabul ve olasılık belirtmek için cümle başlarında kullanılır; koşullu durumları ifade eder.