Bir Fikrin Peşinden: Ufuk-Efe Arda-Halil Takımı ile TEKNOFEST Yolculuğu

Her şey bir öğle arası, okul kantininde başladı. Efe elinde tostuyla "Ufuk, TEKNOFEST’e katılsak mı ya?" dediğinde, aslında bu kadar ciddi bir yola çıktığımızın farkında değildik. 4 kişiydik. Aramızda yıllardır teknolojiye ilgisi olan ben ve Efe vardı. Ama bir proje yarışmasına katılmak, hele ki TEKNOFEST gibi büyük bir organizasyonda yer almak, sadece ilgiyi değil; sabrı, emeği, azmi de gerektiriyordu. Biz bu yola gönülden çıktık. Ama yalnız da değildik... Öğretmenimiz Halil hocaya bu fikirle gittiğimizde, gözlerinin içi parladı. “Yaparız çocuklar. Ama bu iş öyle kolay değil.” dedi. Biz de kolay olsun istemiyorduk zaten. Zor olacaksa, o zaman gerçekten değerli olacaktı.

^{Takım fotoğrafı}

Kumanda Bizde, Hayaller Yolda

Ne yapacağımızı düşündüğümüzde ilk aklımıza gelen şey, robotikti. Çünkü elimizden lehimleme de gelirdi, Arduino da kullanırdık, 3D yazıcıyı bile biraz kurcalamıştık. Ama sadece hareket eden bir robot değil iş yapabilen bir robot hayal ettik. Böylece fikrimiz doğdu: Uzaktan kumandayla kontrol edilen, üzerinde robot kol bulunan bir robot.

Hemen kolları sıvadık. İlk prototipte, robot sağa dönmüyor sadece sola dönüyordu. Efe "Bak sağa dönmüyor ama sola sonsuz dönebiliyor, belki ters mantıkla çözeriz!" deyince hepimiz gülme krizine girmiştik. Ama işin aslı, kablo bağlantılarından birini ters takmışız. O gün anladık ki, mühendislik biraz da hata yaparak öğrenmekti.

Birlikte Öğrendik, Birlikte Aştık

Robot kolu yaparken en büyük sıkıntımız, motorların senkron çalışmamasıydı. Biri hızlı dönerken diğeri takılıyor, objeyi ya fırlatıyor ya da hiç kaldıramıyordu. Günlerce süren denemeler, yeniden kodlamalar, gecenin bir yarısı YouTube videoları izlemeler… Ama sonunda, robotumuz küçük bir plastik bardağı kaldırıp yerine koyabildiğinde, sanki olimpiyat madalyası kazanmış gibi sevindik.

Bir gün deneme yaparken robot kontrol dışı kaldı ve Efe’nin ayağına çarptı. Ufuk da o sırada “Abi o kol elimizi yakalayabilir mi?” deyince Halil hoca, “Yeter ki kafanızı sokmayın, robot kol sizi sevmez” deyip hepimizi kahkahaya boğdu. İşte bu anlar, projeyi sadece teknik değil, insani bir yolculuk haline getirdi.

Amacımız Ne? Sadece Yarışmak Değil...

Biz bu projeyle sadece TEKNOFEST’te yarışmak istemedik. Aslında yapmak istediğimiz, öğrendiklerimizi somut bir ürüne dönüştürmekti. Belki gelecekte bir fabrika robotu, belki afet bölgelerinde uzaktan yardım taşıyan bir cihaz olur bizim robotun gelişmiş versiyonu. Kim bilir? Ama en önemlisi, bu proje bize ekip olmayı, sabretmeyi, pes etmemeyi öğretti. En ufak ilerleme bile, kendi emeğimizle olduğu zaman ne kadar değerliymiş, onu hissettik.