Köken

Hacir kelimesi, kökenini Arapça ḥcr (حجر) kökünden alır. Bu kök, Arapçada “engel koymak, alıkoymak, sınır çizmek” gibi eylemsel anlamlara sahiptir. Hacir kelimesi, ḥacara fiilinin faˁl vezninde masdarıdır. Aramice-Süryanice χgr (חגר) “bağlamak, tutmak, kösteklemek” köküyle ortak bir etimolojik temele sahiptir.

Kullanım Alanları

Hukuk: Bireylerin malvarlığı veya hakları üzerindeki tasarruf yetkilerinin yasal nedenlerle kısıtlanması.

Toplumsal / Genel Dil: Yetki ve özgürlüğün engellenmiş olduğu durumların ifade edilmesi.