Köken

Farsça kökenli sözcük, χudāyī nābit خداى نابت "kendiliğinden biten (bitki)" deyiminden alıntıdır.^【1】 

Bu deyim ise Farsça χudāyī خدایی “tanrısal, tanrıdan, Allah'tan” ve Arapça nbt kökünden gelen nābit نابت “biten” sözcüklerinin bileşiği olarak tanımlanmaktadır.^【2】 

Kullanım Alanları

• Bitki Bilimi Alanında: Yabani çiçekleri ve kendiliğinden yetişen otları ifade etmek için kullanılmaktadır.

Örnek Cümle: Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde yetişen hüdayinabit çeşitleri Ege Bölgesi'ndeki türlerden oldukça farklıdır.

_{Kaynak: Şekil "Canva" uygulamasıyla oluşturulmuştur.}

• Gündelik Dilde: Güncel konuşma dilinde sıklıkla kullanılmamakla beraber genellikle mecaz anlamda kendi kendine yetişmiş, büyümüş veya başıboş insanları anlatırken kullanılmaktadır.

Örnek Cümle: Bu hüdayinabit delikanlılar ortalığı ayağa kaldıracak.