Köken 

Türkçede huş olarak yazılan bu iki kelime, sesteş olmalarına rağmen tamamen farklı kökenlere ve anlamlara sahiptir: Botanik terimi olan huş, Farsçada “akça ağaç veya kayın” anlamına gelen ġūş (غوش) sözcüğünden alıntıdır. Klasik edebiyatta “akıl, şuur” anlamında kullanılan huş ise, Farsçada aynı anlama gelen hūş (هوش) kelimesinden Türkçeye geçmiştir.

Kullanım Alanları

• Kerestecilik ve Mobilyacılık: Açık renkli ve kolay işlenebilir kerestesi, mobilya, kontrplak ve çeşitli ahşap eşyaların yapımında kullanılan malzemeyi ifade etmek için kullanılır.
• Peyzaj: Estetik ve zarif görünümü, özellikle de beyaz gövdesi nedeniyle park ve bahçelerde süs ağacı olarak nitelendirmede kullanılır
• Botanik: Bilimsel sınıflandırmada Betula cinsini adlandırmak için kullanılan yerleşik bir terimdir.
• Klasik Türk Edebiyatı: Divan şiirinde ve eski metinlerde, sevgilinin güzelliği karşısında aklın baştan gitmesi (hûşu gitmek), delilik (cünun) veya derin bir düşünce hali gibi durumları ifade etmek için kullanılmıştır.