Köken

Arapça ʿirfān عِرْفَان, ʿrf kökünden türetilmiştir. Arapça ʿarafa عَرَفَ “bildi, tanıdı, ayırt etti” fiilinin fiʿlān vezninde masdar hâli olan ʿirfān, Türkçeye bilme, anlama anlamıyla geçmiştir.

Kullanım Alanları

• Bilgi ve Anlayış: İrfan, bilgi ve anlayışı ifade etmek için kullanılır.
• Sezgi ve Ruhsal Uyanıklık: Gerçekleri sezme ve derin anlayış gerektiren durumlardadır.
• Kültürel Anlamda: İrfan, kültürel ve toplumsal birikim, aynı zamanda yüksek düşünce düzeyini ifade eder.
• Tasavvuf: İrfan, tasavvufi anlamda Allah’a yakınlık ve ilahi hakikatlere ulaşma yolundaki bilgelik anlamını taşır.