Tanım

(istiġrāḳ اِستغراق) isim.

1. Bir şeyin içine gömülme, dalma, gark olma.
2. Dalgınlık.
3. Tasavvuf: Allah’tan başka her şeyden ilgisini keserek vecde dalma, kendinden geçip dünyayı unutma hâli.

Köken

İstiğrak kelimesi, Arapça ġrḳ kökünden gelen istiġrāḳ (اِستغراق) sözcüğünden türetilmiştir.

• İstiġrāḳ, Arapça ġariḳa (غَرِقَ) “suya daldı” fiilinin istifˁāl vezninde X. masdarıdır.
• Başlangıçta fiziksel anlamda "suya dalma" olarak kullanılan kelime, zamanla düşünceye ve manevi hallere dalma anlamlarını kazanmıştır.

Kullanım Alanları

• Tasavvuf: İlahi aşk ve vecd hâlinde kişinin kendinden geçişini tanımlamak için.
• Psikoloji: Dalgınlık ve yoğun düşüncelere dalma durumunu ifade etmek için.
• Felsefe: Derin düşünce ve meditasyon hallerinde.

Farklı Alanlardaki Kullanım

• Tasavvuf: Manevi arınma ve Allah ile derin bağ kurma durumunu açıklamada.
• Psikoloji: Zihinsel dalgınlık ve yoğun konsantrasyonu tanımlamada.
• Edebiyat: Karakterlerin düşünceye daldığı veya dünyadan koptuğu anları betimlemede.

Örnek Cümleler

• Tasavvufta istiğrak, kişinin dünyadan tamamen kopup Allah’a yönelme hâlidir.
• Onun dalgın ve istiğrak dolu hali, bir şeyler düşündüğünü açıkça belli ediyordu.
• Derin bir istiğrak içinde, çevresindeki her şeyi unutmuştu.