Köken

İzale kelimesi, Arapça zāla (زَالَ) “uzaklaştı, eksildi, düştü” fiilinden türemiştir. Bu fiil, ifˁāla(t) vezniyle oluşturulan ˀizāla(t) (إزالة) biçimiyle “giderme, uzaklaştırma, bertaraf etme” anlamını kazanmıştır. Türkçeye klasik dönemlerden itibaren geçmiş olan kelime, hukuk, idare, dini söylem ve günlük kullanımda farklı bağlamlara uyarlanarak yerleşmiştir.

Kullanım Alanları

• Hukuk: Ortak mülkiyetin sona erdirilmesi anlamında "izale-i şüyu" (ortaklığın giderilmesi) şeklinde kullanılır.
• Dini Terminoloji: Maddi ya da manevi olumsuzlukların ortadan kaldırılması anlamında yer alır.
• Gündelik dil: Herhangi bir durumun, sorunun, yanlış anlamanın veya engelin ortadan kaldırılması için kullanılır.