Köken

Kıtık, Türkçede genellikle “keten lifi” anlamında kullanılan bir isimdir. Bu sözcük, Türkiye Türkçesinde daha eski bir biçim olan kırtık kelimesinden evrilmiştir. Kırtık ise, kökenini Türkçedeki kırt-, kırp- ya da kırk- fiillerine borçludur. Bu fiiller genel olarak “kesmek, kırpmak, yün ya da saç gibi şeyleri almak” anlamlarını taşır. Bu kök fiile getirilen +Uk eki ise, işlevsel olarak isim türeten bir ektir. Dolayısıyla kıtık, biçimsel olarak “kesilmiş, kırpılmış şey” ya da “lifli kırpıntı” anlamına gelir. Zamanla özellikle tekstil ve dolgu malzemesi bağlamında teknik bir terim haline gelmiştir.

Kullanım Alanları

• Tekstil ve yorganlama sanayi: Pamuk, yün veya elyafların kabartılmış ve taranmış hali anlamında kullanılır.
• El işleri ve zanaat: Minder, bebek veya oyuncak içi gibi dolgulu eşyalarda dolgu maddesi olarak yer alır.
• Mekanik ve izolasyon: Isı ve ses yalıtımı malzemesi olarak kullanılan lifli yapılar için kullanılabilir.
• Argo ve mecaz kullanım: “Dağınık, karmakarışık, dolu şey” anlamında alaycı ya da betimleyici biçimde kullanılabilir.