Köken

Farsça lāl (لال) sözcüğünden alıntıdır. Türkçeye, "dilsiz, konuşamayan" anlamında geçmiştir. Osmanlıca metinlerde de aynı biçimde kullanılmıştır.

Kullanım Alanları

Lal kelimesi mecazî ve gerçek anlamıyla kullanılır. Gerçek anlamda doğuştan ya da sonradan konuşma yetisini yitirmiş bireyleri tanımlamak için kullanılırken, mecazî olarak da konuşmayan, suskun kalan ya da bir duruma karşı sessizliğe bürünen kişiler için kullanılır.