Köken
Mahmur kelimesi Arapça kökenlidir. Arapça "mahmūr" (مخمور) kelimesi, "sarhoş" veya "sersem" anlamına gelir. Türkçeye Arapçadan geçmiştir ve zamanla anlam genişlemesine uğrayarak hem fiziksel hem de duygusal durumları ifade etmek için kullanılmaya başlanmıştır.
Kullanım Alanları
Mahmur kelimesi, günlük dilde ve edebi metinlerde sıkça kullanılır. Fiziksel olarak uykulu veya sarhoşluk etkisiyle sersem bir halde olan kişileri tanımlamak için kullanıldığı gibi, mecazi olarak dalgın, düşünceli veya hüzünlü ruh hallerini ifade etmek için de tercih edilir. Şiir ve edebiyatta atmosferik betimlemelerde de kullanılır.
Örnek Cümleler
- Gece geç yattığı için mahmur bir şekilde işe gitti.
- Mahmur bakışları, geceyi nasıl geçirdiğini ele veriyordu.
- Ayrılığın ardından mahmur bir halde dolaşıyordu.
- Mahmur gözlerinde hüzün, yüzünde bir tebessüm vardı.
Alt Anlamlar ve Yan Anlamlar
Uykulu/Sersem: Uykudan yeni uyanmış veya yorgunluk nedeniyle sersemlemiş olma hali.
Sarhoşluk Etkisiyle Sersem: Alkol veya benzeri bir etkiyle sersemlemiş olma durumu.
Dalgın/Düşünceli: Mecazi olarak dalgın, hüzünlü veya düşünceli bir ruh hali.
İlgili Terimler
Eş Anlamlılar: Sersem, uykulu, dalgın, hüzünlü.
Zıt Anlamlılar: Dinç, canlı, neşeli, uyanık.






