Köken

Miço kelimesi, İtalyanca mozzo sözcüğünden Türkçeye geçmiş olup, denizcilik terimi olarak “gemilerde çalışan küçük yaştaki tayfa yamağı” anlamına gelir. Zamanla bu anlamdan türeyerek meyhaneci çıraklarını da tanımlamak için kullanılmıştır. Sözcük köken itibarıyla İspanyolca mozo (delikanlı, çırak) ile akraba olup, her iki sözcük de Latince musteus (yaş, taze) kelimesinden türetilmiştir. Bu yönüyle miço, genç ve deneyimsiz bireylerin iş hayatındaki ilk adımlarını tanımlayan bir terim olarak yerleşmiştir.

Kullanım Alanları

Acemi veya çırak kişi anlamında: Herhangi bir meslek veya uğraşta henüz yolun başında olan, deneyimsiz kişileri tanımlamak için mecazen kullanılır.

Alt düzey görev yapan, küçük işlerle uğraşan biri anlamında: Hiyerarşik yapı içinde en alt kademedeki çalışan ya da görevli için mecazi anlam taşır.

Küçük ve sevimli çocuk imgesiyle: Bazı metinlerde, şirinlik veya yaş küçüklüğü vurgusu için mecazî biçimde kullanılır.