Mikro şebeke, belirli bir coğrafi alan içerisinde yerel ve dağıtık enerji kaynaklarının (DEK) koordineli bir biçimde işletilmesiyle elektrik ihtiyacını karşılayan, ana elektrik şebekesine (makro şebeke) bağlı olarak ya da ondan bağımsız biçimde “ada modu” denilen durumda çalışabilen küçük ölçekli elektrik güç sistemidir. Bu yapılar, enerji üretim tesislerini, enerji depolama sistemlerini ve tüketim noktalarını (yükleri) tek bir bütünleşik altyapı içerisinde toplar. Böylece hem merkezi şebekeye bağlı esnek bir işletim imkânı sağlar hem de gerektiğinde bağımsız çalışarak enerji sürekliliğini güvence altına alır.

Mikro şebeke kavramı, teknik olarak uzun süredir uygulanmaktadır. Özellikle ana karadan uzak bölgelerdeki adalar, askeri üsler, üniversite kampüsleri, sağlık tesisleri ve enerjiye sürekli ihtiyaç duyan sanayi kuruluşları gibi alanlarda yaygın biçimde kullanılmıştır. Bununla birlikte, 2020’li yıllardan itibaren yenilenebilir enerji kaynaklarının toplam elektrik üretimindeki payının artması, iklim değişikliğiyle mücadele hedefleri ve enerji sektöründeki dijitalleşme eğilimleriyle birlikte mikro şebekeler küresel ölçekte yeniden stratejik önem kazanmıştır.

Bu sistemlerin ortaya çıkışında dağıtık enerji kaynaklarının yaygınlaşması belirleyici rol oynamaktadır. Fotovoltaik güneş panelleri, rüzgâr türbinleri, biyokütle tesisleri ve küçük ölçekli hidroelektrik üretim üniteleri gibi kaynakların yerel ölçekte kurulabilmesi, mikro şebeke uygulamalarının teknik açıdan mümkün ve ekonomik olarak uygulanabilir olmasını sağlamaktadır. Ayrıca enerji depolama teknolojilerindeki ilerlemeler, özellikle lityum-iyon bataryaların maliyetlerinin düşmesi, mikro şebekelerin istikrarlı ve kesintisiz enerji sağlayabilmesine önemli katkı sunmaktadır.

Mikro şebekelerin temel işlevi, enerji arz güvenliğini güçlendirmek, enerji verimliliğini yükseltmek, işletme ve bakım maliyetlerini azaltmak ve yenilenebilir enerji kaynaklarının şebekeye entegrasyonunu kolaylaştırmaktır. Ana şebekede bir arıza veya kesinti meydana geldiğinde mikro şebeke, makro şebekeden ayrılarak bağımsız biçimde çalışmaya devam edebilir. Bu özellik, özellikle kritik altyapılar açısından büyük önem taşımaktadır. Hastaneler, veri merkezleri, havaalanları ve güvenlik tesisleri gibi kesintisiz enerjiye ihtiyaç duyan kuruluşlar, mikro şebeke teknolojileri sayesinde dış şebekeden kaynaklanan arızalardan etkilenmeden faaliyetlerini sürdürebilmektedir.

Günümüzde mikro şebekeler, yalnızca enerji güvenliği açısından değil, aynı zamanda çevresel ve ekonomik hedefler bakımından da değer taşımaktadır. Karbon emisyonlarının azaltılması, yerel enerji üretimiyle iletim kayıplarının düşürülmesi ve enerji piyasasında tüketicilerin daha etkin bir aktör hâline gelmesi, mikro şebeke teknolojilerinin sağladığı avantajlar arasında yer almaktadır.

Mikro Şebeke Bileşenleri

Bir mikro şebeke sistemi, işlevsel olarak birbirini tamamlayan dört temel bileşenden oluşur. Bu bileşenlerin koordineli bir şekilde çalışması, sistemin verimliliği, sürekliliği ve güvenilirliği açısından kritik öneme sahiptir.

Dağıtılmış Enerji Kaynakları (Enerji Üretimi)

Mikro şebekelerde enerji üretimi, öncelikle yerel ölçekte kurulan dağıtılmış enerji kaynakları (DEK) aracılığıyla sağlanır. Bu kaynakların başında güneş enerjisi ve rüzgâr enerjisi gibi yenilenebilir enerji teknolojileri gelir. Fotovoltaik paneller gündüzleri güneşten elektrik üretirken, rüzgâr türbinleri farklı saatlerde ve mevsimsel koşullarda rüzgâr enerjisini elektrik enerjisine dönüştürür. Bunun dışında, coğrafi koşulların elverişli olduğu bölgelerde küçük ölçekli hidroelektrik santralleri, jeotermal enerji santralleri ve biyokütle/biyogaz tesisleri de mikro şebekelerin üretim altyapısına dâhil edilebilir.

Yenilenebilir enerji kaynaklarının kesintili yapısı, sistemin güvenilirliğini tek başına garanti etmeyebilir. Bu nedenle birçok mikro şebeke, konvansiyonel enerji üretim teknolojilerini de yedek güç kaynağı olarak entegre eder. Dizel jeneratörler veya doğal gaz türbinleri, ani talep artışlarında veya yenilenebilir üretimin düştüğü dönemlerde devreye girerek sistemin sürekliliğini sağlar. Ayrıca kojenerasyon (Combined Heat and Power – CHP) üniteleri, aynı anda elektrik ve ısı üreterek özellikle endüstriyel tesislerde enerji verimliliğini önemli ölçüde artırır.

Enerji Depolama

Enerji depolama teknolojileri, mikro şebekelerin en kritik unsurlarından biridir. Yenilenebilir enerji üretimi, doğası gereği hava koşullarına ve gündüz-gece döngüsüne bağlı olduğundan süreklilik arz etmez. Bu durum, enerji arzı ile talebi arasında dengesizlikler doğurabilir. Depolama sistemleri, üretimin talebi aştığı anlarda fazla enerjiyi depolayarak, üretimin azaldığı veya tamamen durduğu anlarda bu enerjiyi tekrar şebekeye verir. Böylece hem kararlılık sağlanır hem de ani yük değişimlerinden kaynaklanan dalgalanmalar dengelenir.

Günümüzde mikro şebekelerde en yaygın kullanılan depolama teknolojileri arasında lityum-iyon ve lityum demir fosfat (LiFePO4) bataryalar yer alır. Bu bataryalar yüksek çevrim ömrü, hızlı şarj-deşarj kapasitesi ve enerji yoğunluğu sayesinde öne çıkar. Daha geleneksel olan kurşun-asit (özellikle jel tipi) bataryalar da bazı uygulamalarda düşük maliyetli çözümler sunmaktadır. Bunun yanında, gelişmekte olan yakıt hücreleri, süperkapasitörler ve akış bataryaları gibi teknolojiler de mikro şebeke tasarımlarında araştırma ve pilot projeler düzeyinde değerlendirilmektedir.

Enerji Tüketimi (Yükler)

Mikro şebekelerin işleyişinde en temel unsur, hizmet verilen tüketim noktalarıdır. Bu yükler, tek bir konuttan başlayarak çok daha geniş ölçekli yapılara kadar çeşitlilik gösterebilir. Birkaç örnek vermek gerekirse, konut grupları, üniversite kampüsleri, hastaneler, ticari kompleksler, sanayi tesisleri ve askeri üsler mikro şebekelerle beslenen tüketim noktaları arasında yer alır.

Enerji tüketim profilinin doğru biçimde belirlenmesi, sistemin hem teknik hem de ekonomik açıdan sürdürülebilirliği için önemlidir. Tüketim tahminlerinin hatasız yapılması, enerji üretim kapasitesinin ve depolama boyutunun uygun şekilde planlanmasını sağlar. Bu sayede aşırı yatırım maliyetleri önlenir, gereksiz kapasite kullanımının önüne geçilir ve sistemin optimum verimlilikle çalışması mümkün olur.

Genel Şebekeye Bağlantı Noktası

Mikro şebekeler, tasarımlarına bağlı olarak ana şebekeye bağlı (grid-connected) ya da bağımsız (off-grid/ada modu) biçimde çalışabilir. Ana şebekeye bağlı mikro şebekeler, normal koşullarda makro şebeke ile paralel çalışarak enerji alışverişinde bulunur. Örneğin, üretimin fazla olduğu dönemlerde ihtiyaç fazlası enerji ana şebekeye satılabilir; üretimin yetersiz kaldığı durumlarda ise ana şebekeden enerji temin edilebilir. Ana şebekede bir arıza ya da kesinti yaşandığında, mikro şebeke otomatik olarak devreden çıkarak “ada modu”na geçer. Bu durumda, yalnızca kendi sınırları içindeki üretim ve depolama kapasitesi ile tüketicileri beslemeye devam eder. Bu geçiş, bağlantı noktasındaki koruma ve kontrol sistemleri tarafından güvenli şekilde gerçekleştirilir. İki yönlü enerji akışının güvenilirliği, mikro şebeke ile makro şebekenin senkronizasyonunu sağlayan gelişmiş ölçüm altyapıları, inverter teknolojileri ve otomatik kontrol algoritmaları sayesinde sağlanır.

^{Mikro Şebekeler (Yapay Zeka ile Oluşturulmuştur)}

Mikro Şebeke Çeşitleri ve Uygulama Alanları

Mikro şebekeler, boyutları, tasarım amaçları ve hizmet verdikleri kullanıcı gruplarına göre farklı türlerde sınıflandırılabilir. En küçük ölçekli bir mikro şebeke, yalnızca tek bir apartman ya da küçük bir tesisin enerji ihtiyacını karşılayacak şekilde tasarlanabilirken; daha geniş ölçekli olanlar bir kasaba, bir ilçe veya büyük bir sanayi bölgesinin tamamını kapsayabilir. Bu esneklik, mikro şebekelerin hem bireysel hem de kurumsal düzeyde farklı enerji ihtiyaçlarına uyum sağlamasına olanak verir.

Kampüs ve Kurumsal Mikro Şebekeler

Üniversite kampüsleri, büyük ölçekli hastaneler, kamu kurumları veya çok uluslu şirket merkezleri gibi tesisler, sürekli ve kaliteli enerjiye duydukları yüksek ihtiyaç nedeniyle mikro şebeke çözümlerinden yararlanmaktadır. Bu tür uygulamalar, kritik altyapıların enerji kesintilerinden korunmasını, operasyonel sürekliliğin güvence altına alınmasını ve enerji maliyetlerinin azaltılmasını sağlar. Ayrıca, yenilenebilir enerji kaynaklarının entegre edilmesiyle hem çevresel sürdürülebilirlik desteklenir hem de kurumların karbon ayak izi düşürülür.

Topluluk Mikro Şebekeleri

Topluluk ölçeğinde kurulan mikro şebekeler, belirli bir mahalle, köy veya yerleşim biriminin enerji ihtiyacını karşılamak amacıyla tasarlanır. Genellikle enerji kooperatifleri veya yerel yönetimler tarafından desteklenen bu tür projeler, tüketicilerin aynı zamanda üretici (prosumer) olmasına da imkân tanır. 2016 yılında ABD’nin New York eyaletinde Brooklyn’de uygulamaya geçirilen ve blockchain teknolojisini kullanarak mahalle sakinlerinin birbirleriyle doğrudan enerji alışverişi yapmasına olanak tanıyan mikro şebeke modeli, bu alanda öne çıkan örneklerden biridir. Bu tip uygulamalar, enerji üretiminde yerel katılımı ve topluluk temelli dayanışmayı güçlendirmektedir.

Uzak ve Şebekeden Bağımsız Mikro Şebekeler

Ana elektrik şebekesinin ulaşmasının zor veya ekonomik açıdan maliyetli olduğu kırsal bölgeler, dağlık alanlar, adalar veya tekil yerleşim birimleri için mikro şebekeler uygun çözümler sunar. Bu bölgelerde ana şebeke altyapısının kurulması, uzun mesafeli iletim hatları ve yüksek yatırım maliyetleri nedeniyle pratik değildir. Yerel yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı mikro şebekeler ise bu alanlarda enerjiye erişimi mümkün kılar. Bu sayede, hem enerji maliyetleri düşürülür hem de sosyal ve ekonomik yaşamın sürdürülebilirliği sağlanır.

Askeri Üs Mikro Şebekeleri

Askeri tesisler açısından enerji güvenliği stratejik bir unsur olarak değerlendirilir. Mikro şebekeler, bu tesislerin ana şebekeden bağımsız olarak kesintisiz çalışmasına imkân tanır. Olası doğal afetler, siber saldırılar veya savaş koşullarında makro şebekenin zarar görmesi hâlinde mikro şebekeler, üslerin operasyonel sürekliliğini korur. Ayrıca yenilenebilir enerji ve depolama çözümleriyle desteklenen askeri mikro şebekeler, yakıt lojistiğine olan bağımlılığı da azaltarak stratejik avantaj sağlar.

Ticari ve Endüstriyel Mikro Şebekeler

Sanayi tesisleri ve organize sanayi bölgeleri (OSB) gibi yüksek enerji tüketimine sahip alanlarda mikro şebekeler, üretim süreçlerinin kesintiye uğramadan devam etmesine katkı sağlar. Bu tesislerde enerji sürekliliği, üretim kalitesi ve rekabet gücü açısından kritik öneme sahiptir. Mikro şebekeler, talep tarafı yönetimi, enerji depolama ve kojenerasyon sistemleriyle verimliliği artırır. Ayrıca üretim fazlası enerjinin ana şebekeye satılması, işletmelere ekonomik fayda sağlayarak yatırımın geri dönüşünü hızlandırır.

Mikro Şebeke Modelleme ve Kontrolü

Mikro şebekelerin güvenilir, kararlı ve verimli bir şekilde çalışabilmesi, gelişmiş kontrol mekanizmaları ve enerji yönetim sistemlerinin (Energy Management System – EMS) etkin kullanımına bağlıdır. Bu sistemlerin temel işlevi, üretim ve tüketim arasında anlık olarak denge kurmak, enerji kaynaklarının optimal kullanımını sağlamak ve olası arıza ya da kesintilere karşı sistemin dayanıklılığını artırmaktır.

Kontrolün Temel İlkeleri

Bir mikro şebekede kontrolün en önemli unsurlarından biri, aktif ve reaktif güç akışlarının doğru yönetilmesidir. Aktif güç, tüketicilere sağlanan gerçek enerji akışını ifade ederken; reaktif güç, gerilim seviyelerinin stabil tutulması için gerekli olan enerjiyi temsil eder. Bu iki unsurun doğru dengelenmesi, sistemin frekans ve gerilim kararlılığını güvence altına alır. Bu nedenle mikro şebekelerde kontrol algoritmaları yalnızca üretim ve tüketim dengesine odaklanmaz, aynı zamanda güç kalitesi ve sistem kararlılığını da gözetir.

Merkezi ve Dağıtılmış Kontrol Yaklaşımları

Mikro şebekelerde kontrol mekanizmaları farklı mimariler üzerine kurulabilir:

• Merkezi Kontrol: Tüm üretim, tüketim ve depolama unsurlarının tek bir kontrol merkezinden yönetilmesini içerir. Bu yöntemde karar alma süreci daha bütünleşik ve koordineli olur, ancak merkezî bir arıza veya iletişim kesintisi durumunda tüm sistemin güvenliği risk altına girebilir.
• Dağıtılmış Kontrol: Karar mekanizmalarının üretim birimleri, depolama sistemleri ve tüketim noktalarına dağılmış akıllı cihazlar ve yerel kontrolörler aracılığıyla yürütüldüğü yöntemdir. Bu yaklaşım, sistemin daha esnek ve arızalara dayanıklı olmasını sağlar. Ancak koordinasyonun sağlanması daha karmaşık olabilir ve ileri düzey iletişim protokolleri gerektirir.

Günümüzde birçok mikro şebeke, merkezi ve dağıtılmış kontrol sistemlerini bir arada kullanan hibrid kontrol mimarileri üzerine inşa edilmektedir.

İleri Düzey Yönetim ve İzleme Sistemleri

Modern mikro şebeke yönetimi, gelişmiş yazılım ve donanım altyapılarıyla desteklenmektedir. Bunlar arasında en yaygın kullanılanlar:

• SCADA Sistemleri (Supervisory Control and Data Acquisition): Mikro şebekenin farklı bileşenlerinden gelen verileri toplayarak merkezi bir noktada görselleştirir, analiz eder ve operatörlere müdahale imkânı sunar.
• Nesnelerin İnterneti (IoT): Üretim, depolama ve tüketim noktalarında bulunan sensörler ve akıllı cihazlar aracılığıyla verilerin sürekli iletilmesini sağlar. Bu sayede sistem, anlık yük değişimlerini veya üretim dalgalanmalarını tespit ederek hızlı tepki verebilir.
• Akıllı Yazılım Platformları: Enerji üretim maliyetlerini optimize eder, dengesizlikleri izler ve gerektiğinde talep tarafı yönetimi (demand response) stratejilerini devreye sokar. Ayrıca bazı platformlar, kullanıcıların eşler arası (peer-to-peer – P2P) enerji ticareti yapmasına imkân vererek enerji piyasasında daha dinamik ve tüketici odaklı bir yapı sunar.

Otonom Çalışma ve Uyarlanabilirlik

Gelişmiş mikro şebeke kontrol sistemleri, yalnızca izleme ve optimizasyon işlevi görmekle kalmaz; aynı zamanda sistemin otonom çalışmasını da mümkün kılar. Yapay zekâ tabanlı algoritmalar ve makine öğrenmesi yöntemleri, üretim ve tüketim tahminlerini daha doğru hâle getirir, arıza tespiti ve bakım planlamasında proaktif yaklaşımlar sunar. Böylece mikro şebeke, değişen hava koşulları, ani yük talepleri veya şebeke arızaları gibi durumlara hızla uyum sağlayabilir.

Mikro Şebekelerin Avantajları ve Dezavantajları

Avantajları

Mikro şebeke uygulamalarının yaygınlaşması, hem teknik hem de ekonomik ve çevresel açıdan birçok avantaj sunmaktadır:

• Yüksek Güvenilirlik ve Enerji Arz Güvenliği: Mikro şebekeler, ana şebekeden bağımsız olarak ada modunda çalışabilme özelliğine sahiptir. Bu sayede, doğal afetler, şebeke arızaları, bakım çalışmaları veya siber saldırılar sırasında dahi kritik yükler için kesintisiz enerji tedariki mümkün olur. Özellikle hastaneler, veri merkezleri ve askeri tesisler gibi kesintiye toleransı olmayan altyapılar için bu özellik stratejik önem taşır.
• Maliyet ve Verimlilik: Enerjinin üretildiği bölgede tüketilmesi, uzun mesafeli iletim ve dağıtım hatlarında ortaya çıkan teknik kayıpları büyük ölçüde azaltır. Bu durum, sistem verimliliğini artırırken enerji maliyetlerini düşürür. Ayrıca, talep tarafı yönetimi ve depolama çözümleri sayesinde enerji maliyetlerinin optimize edilmesi mümkün olur.
• Yenilenebilir Enerji Entegrasyonu: Mikro şebekeler, modüler yapıları sayesinde güneş enerjisi, rüzgâr enerjisi, biyokütle ve küçük ölçekli hidroelektrik gibi yenilenebilir enerji kaynaklarının sisteme entegre edilmesini kolaylaştırır. Bu durum, enerji arzının çeşitlenmesine ve merkezi üretim bağımlılığının azalmasına katkıda bulunur.
• Şebeke Desteği ve Esneklik: Ana şebeke ile paralel çalışabilen mikro şebekeler, talebin yoğun olduğu zamanlarda destek sağlayarak makro şebekenin yükünü hafifletir. Bu esneklik, frekans ve gerilim kararlılığının korunmasına yardımcı olur ve genel şebekenin dayanıklılığını artırır.
• Çevresel Faydalar: Mikro şebekelerin yenilenebilir enerji odaklı tasarımları, fosil yakıtlara olan bağımlılığı azaltır ve karbon emisyonlarının düşürülmesine katkı sağlar. Yerel üretim sayesinde çevresel ayak izi küçülür, sürdürülebilir kalkınma hedefleri desteklenir.

Dezavantajları

Mikro şebekelerin birçok avantajına karşın, uygulanmaları sırasında bazı zorluklar ve sınırlamalar da bulunmaktadır:

• Yüksek Yatırım ve Bakım Maliyeti: Mikro şebeke projeleri, özellikle batarya tabanlı enerji depolama sistemlerinin yüksek maliyetleri nedeniyle ciddi yatırım gerektirir. Ayrıca, depolama sistemleri, inverterler ve kontrol altyapılarının düzenli bakımı ek maliyetler doğurur.
• Teknik Karmaşıklık: Mikro şebekelerde enerji akışı iki yönlü olduğundan, ani yük değişimleri ve voltaj dalgalanmaları yaşanabilir. Bu durum, karmaşık koruma sistemleri, ileri düzey güç elektroniği cihazları ve hassas kontrol devreleri gerektirir.
• Kontrol ve Modelleme Zorlukları: Mikro şebekelerin güvenilir çalışması için gelişmiş modelleme ve kontrol stratejilerinin uygulanması gerekir. Enerji yönetim sistemlerinin (EMS) doğru yapılandırılması uzmanlık gerektirir ve yazılım-hardware entegrasyonu önemli bir mühendislik sürecini içerir.
• Kaynakların Değişkenliği: Yenilenebilir enerji kaynaklarının doğası gereği üretim sürekliliği garanti edilemez. Güneş enerjisi yalnızca gündüzleri, rüzgâr enerjisi ise rüzgâr koşullarına bağlı olarak üretim yapar. Bu değişkenlik, sistemin kararlılığını sağlamak için ek depolama kapasitesi ve konvansiyonel yedek güç kaynaklarının kullanımını zorunlu kılar.

Mikro Şebekelerin Geleceği

Mikro şebekeler, enerji sistemlerinin dönüşümünde giderek daha önemli bir rol üstlenmektedir. 21. yüzyılın ikinci çeyreğinde artan enerji talebi, iklim değişikliğiyle mücadele hedefleri ve dijital teknolojilerdeki ilerlemeler, mikro şebeke uygulamalarının gelecekteki yönelimlerini şekillendirmektedir.

Akıllı Şehirlerle Entegrasyon

Akıllı şehir projeleri, enerji altyapısının dijitalleşmesi ve merkezi olmayan üretim modelleri ile mikro şebekelerin önemini artırmaktadır. Akıllı sayaçlar, Nesnelerin İnterneti (IoT) cihazları ve sensör ağları sayesinde tüketim verileri anlık olarak izlenebilmekte, bu da enerji arz-talep dengesinin daha hassas biçimde yönetilmesine imkân tanımaktadır. Mikro şebekeler, akıllı şehirlerde elektrikli araç şarj altyapısı, akıllı aydınlatma sistemleri ve enerji paylaşımı gibi uygulamalarda kritik rol üstlenmektedir.

Yapay Zekâ ve Veri Analitiği

Yapay zekâ (AI) ve makine öğrenmesi algoritmaları, mikro şebekelerin enerji yönetim sistemlerinde giderek daha fazla kullanılmaktadır. Bu teknolojiler, talep tahminlerini geliştirmekte, üretim planlamasını optimize etmekte ve arıza tespitinde proaktif çözümler sunmaktadır. Ayrıca büyük veri (big data) analitiği, sistem performansının sürekli değerlendirilmesini ve enerji tüketim kalıplarına uygun stratejilerin geliştirilmesini mümkün kılmaktadır.

Yenilenebilir Enerji ve Depolama Teknolojilerindeki İlerlemeler

Lityum-iyon bataryaların maliyetlerindeki düşüş ve yeni nesil depolama teknolojilerinin (örneğin katı hâl bataryalar, akış bataryaları, hidrojen depolama çözümleri) geliştirilmesi, mikro şebekelerin gelecekte daha yaygın ve ekonomik hâle gelmesini sağlayacaktır. Bu gelişmeler, yenilenebilir enerji kaynaklarının değişkenliğinden kaynaklanan sorunların daha etkin biçimde aşılmasına imkân verecektir.

Enerji Piyasalarında Yeni Modeller

Mikro şebekeler, yalnızca teknik altyapılar değil, aynı zamanda enerji piyasalarında da yeni iş modellerinin ortaya çıkmasına zemin hazırlamaktadır. Eşler arası (peer-to-peer, P2P) enerji ticareti, blockchain tabanlı enerji paylaşım sistemleri ve dinamik fiyatlandırma uygulamaları, tüketicilerin aynı zamanda üretici (prosumer) konumuna geçmesini desteklemektedir. Bu durum, enerji piyasalarında daha katılımcı ve desantralize bir yapı oluşmasına yol açmaktadır.

İklim Değişikliği ve Sürdürülebilirlik

Küresel ölçekte karbon emisyonlarının azaltılmasına yönelik politikalar, mikro şebekelerin stratejik önemini artırmaktadır. Yerel enerji üretimi ve yenilenebilir kaynakların entegrasyonu, sürdürülebilir kalkınma hedeflerinin gerçekleşmesine katkı sağlamaktadır. Özellikle gelişmekte olan ülkelerde mikro şebekeler, kırsal elektrifikasyon projelerinde enerjiye erişimi kolaylaştırarak sosyal ve ekonomik kalkınmaya destek olmaktadır.