Tanım

(müşābih مشابِه) sıfat.

• Benzeyen, benzer, mümâsil.

Köken

Müşabih kelimesi, Arapça şbh kökünden gelen muşābih (مشابِه) sözcüğünden türetilmiştir.

• Müşābih, Arapça şabiha (شَبِهَ) “benzedi” fiilinin mufāˁil vezninde III. etken fiil sıfatıdır.
• Sözcük, fiziksel veya soyut benzerlikleri ifade etmek için kullanılır.

Kullanım Alanları

• Gündelik Dil: Fiziksel veya karakteristik benzerlikleri tanımlamak için.
• Edebiyat: Karakterler veya olaylar arasındaki paralellikleri betimlemek için.
• Bilim ve Felsefe: Nesne veya kavramlar arasındaki benzerlikleri ifade etmek için.

Farklı Alanlardaki Kullanım

• Edebiyat: İki kişi, durum veya olay arasındaki benzerlikleri göstermek için.
• Sanat: Stiller veya eserler arasındaki estetik benzerlikleri ifade etmek için.
• Bilim: Doğal olaylar veya nesneler arasındaki yapısal benzerliklerin açıklanmasında.

Örnek Cümleler

• İki kardeşin yüz hatları birbirine müşabih idi.
• Yazar, geçmişteki olayları günümüzle müşabih bir şekilde anlatmış.
• Bilim insanları, yeni türlerin bilinen türlere müşabih olduğunu belirledi.