Köken

Arapça kökenli bir kelimedir. Arapça “uğursuzluk, kötülük getirme” anlamına gelen nuḥūset (ﻧﺤﻮﺳﺖ) kelimesinden Türkçeye geçmiştir.

Kullanım Alanı

Günlük Konuşma (Halk Ağzı): Nuhuset, özellikle eski Türkçe deyimlerde ve halk arasında, bir kişinin veya olayın uğursuz olduğu düşünülerek kullanılabilir. Kimi zaman inançsal ya da batıl inanışlarla ilişkilidir.

Edebiyat ve Tasavvufi Dil: Eski şiir ve mensur metinlerde, kötü talih, keder ve felaket anlatılarında mecaz anlamda kullanılabilir.

Eleştirel veya Alaycı Üslup: "Bunun da bir nuhuseti var!", "nuhuset getirdi" gibi kalıplarla, bir durumu eleştirme ya da hafif mizahi bir sitemle ifade etme biçiminde yer alır.