Köken

Türkçe ön sözcüğüne, yer bildiren +lük eki getirilerek oluşturulmuştur. Ön, Eski Türkçedeki öŋ / yöŋ “yüz, yön, doğu” anlamına gelir. Bu sözcük Eski Türkçe ön “yönelmek, öne çıkmak” sözcüğünden türemiştir.

Kullanım Alanları

• Ev işleri ve mutfakta: Yemek pişirme sırasında kirlenmeyi önlemek için kullanılır.
• Eğitim alanı: İlköğretim öğrencileri için zorunlu giysi olarak kullanılmıştır, nostaljik bir çağrışım taşır.
• Tıp ve bilim alanı: Doktorlar, diş hekimleri ve laboratuvar çalışanları tarafından hijyen amacıyla giyilir.
• Çocuk bakımı: Bebeklerin üstünü korumak amacıyla kullanılır.