Tanım

Sıfat, Farsça kökenli

1. Layık, uygun, yerinde; münasip.

Köken

Kelime, Farsça revā (رَوَا) "giden, (mecazi) uyan, yakışan, uygun" sözcüğünden alınmıştır. Bu sözcük, Farsça ve Orta Farsça rav- (رَو) "gitmek, yürümek" fiilinden +ā(n) ekiyle türetilmiştir. Fiil, Farsça ve Orta Farsça rah ("yol") sözcüğü ile eş kökenlidir.

Kullanım Alanları

1. Edebi ve Şiirsel Kullanım: Özellikle klasik edebiyatta uygunluk ve yakışıklılık anlamında sıkça kullanılmıştır.
2. Günlük Konuşma: Davranışların, durumların veya kararların uygunluğunu ifade etmek için.

Örnek Cümleler

1. Bu kadar çaba gösteren birine teşekkür etmek elbette revadır.
2. Adaletin gereği, suçlunun cezalandırılması revadır.
3. Yapılan haksızlıklara karşı sessiz kalmak bize reva değildir.
4. Onca emek verdikten sonra ödüllendirilmek ona revadır.