Köken

Şad kelimesi (ﺷﺎﺩ) Farsça kökenlidir. Farsça ve Orta Farsça şād “huzurlu, dingin, mutlu” anlamındaki sözcükten Türkçeye geçmiştir.

Kullanım Alanları

Klasik Türk Edebiyatı ve Eski Türkçe: “Şad” kelimesi, özellikle divan şiirlerinde ve eski yazılı metinlerde sevinçli, neşeli anlamında kullanılır. Arapça ve Farsçadan geçmiş edebî bir kelimedir.

Dinî ve Manevî Anlatımlar: “Ruhu şâd olsun” gibi dualı ifadelerde yer alır. Vefat eden bir kişinin ruhuna selamet ve sevinç dilemek amacıyla kullanılır. Özellikle mezar taşlarında ve anma cümlelerinde sık görülür.

Edebî ve Şiirsel Dilde (Mecazî): Kalbin, gönlün ya da ruhun huzurlu ve sevinçli olması anlamında; iç huzuru ve derin mutluluğu ifade eden bir sözcük olarak şiirsel bağlamda kullanılır.

Günlük Konuşma (Resmî veya Yüksek Üslup): Günlük dilde nadiren görülse de, bazen yazılı ifadelerde daha yüce, anlamlı bir sevinç ya da kutlama duygusu için tercih edilir. Özellikle bayram, düğün, zafer gibi bağlamlarda kullanıldığında anlamı yüceltilmiş olur.