Köken

Sâhir kelimesi Arapçada iki farklı kökten türemiştir ve Türkçede iki ayrı anlamda kullanılır. Birinci anlamıyla ساهر (sāhir), “seher” kökünden gelir ve “geceleri uykusuz kalan, uyumayan kimse” demektir. İkinci anlamıyla ساحر (sāḥir), “sihir” kökünden türemiştir ve “büyü yapan, sihirbaz” ya da mecaz anlamda “büyüleyici, etkileyici kimse veya şey” anlamına gelir. Bu ikinci anlamdan sâhire (kadın büyücü), sâhirâne (büyüleyici şekilde) ve sâhir-pîşe (büyücülüğü huy edinmiş) gibi türevler de ortaya çıkmıştır.

Kullanım Alanları

Edebiyat ve Şiir Dili: Duygusal yoğunluk, ilhama açık ruh hâli.

Aşk ve Estetik Anlatım: Büyüleyici, etkileyici, baştan çıkarıcı.

Günlük Konuşma ve Duygusal Durumlar: Uykusuz, geceleri uyanık kalan kişi.

Mitoloji ve Masal Anlatıları: Olağanüstü güçlere sahip kişi.

Performans Sanatları ve Müzik: Seyirciyi etkileyen, büyüleyen sanatçı.