Köken

Arapça kökenli bir kelimedir. Arapça şe’āmet (ﺷﺂﻣﺖ) kelimesinden Türkçeye geçmiştir.

Kullanım Alanları

Klasik ve Tasavvufi Edebiyat: Özellikle divan şiiri, eski metinler ve tasavvufi anlatılarda kaderin olumsuz yönü, uğursuzluk veya kötü yazgıyı betimlemek için kullanılır.

Halk Kültürü ve Batıl İnanışlar: Bazı kişilere veya olaylara "şeametli" denilerek, onlara uğursuzluk yüklenir. Bu kullanım halk arasında çeşitli inançlarla beslenmiştir.

Eleştirel veya Şiirsel Dilde: Alaycı ya da derin anlamlar içeren yazılarda; bir olayın uğursuzluğunu, felakete yol açacağını anlatmak için mecazi olarak kullanılabilir.