Tanım

(sebīl سبيل) isim.

1. Yol, rota.
2. Hayır amacıyla yapılan ve genellikle kandil ve mübarek günlerde ücretsiz içme suyu dağıtılan yer veya düzenek.
3. Sebilhane: Hayır çeşmesi veya su dağıtılan yer.
4. Mecaz: Bolluğundan dolayı bedava dağıtılan veya çok ucuza satılan şeyler için kullanılan bir ifade.

Köken

Sebil kelimesi, Arapça sbl kökünden gelen sebīl (سبيل) sözcüğünden türetilmiştir.

• Sebīl, Aramice/Süryanice şəbīl (שבילא) “yol, rota” sözcüğünün sıfatıdır.
• Aramice şbl (שבל) “götürme, sürme” kökünden türemiştir.
• Türkçede, esas anlamı "yol" iken, hayrat olarak yapılan "yol çeşmesi" anlamını kazanmıştır.

Kullanım Alanları

• Din ve Hayır İşleri: Kandil ve özel günlerde su dağıtma geleneği.
• Mimari: Sebilhane yapılarında.
• Mecaz: Bol ve ucuz ürünlerin tanımlanmasında.

Farklı Alanlardaki Kullanım

• Tarih: Osmanlı döneminde hayır çeşmeleri ve su dağıtımı için kullanılan bir terim.
• Mimari: Sebilhanelerin işlevsel ve estetik özelliklerini tanımlamak için.
• Dil: Halk arasında bolluk ve ucuzlukla ilgili mecazi ifadelerde.

Örnek Cümleler

• Osmanlı döneminde, sebilden su içmek yoldan geçenler için hayır kapısıydı.
• Bu üründen o kadar çok var ki, neredeyse sebil gibi dağıtılıyor.
• Kandil gecesinde caminin önünde sebilden şerbet ikram ediliyordu.