Köken

Farsça şikeste kelimesinden Türkçeye geçmiştir. Temel anlamı “kırılmış” olan bu sözcük, zamanla mecaz anlamlar kazanarak mağlup olmak ve kırgınlık hâllerini ifade etmek için kullanılmıştır.

Kullanım Alanları

Edebî metinlerde, özellikle klasik şiir ve divan edebiyatında, kırgınlık ve hüzün gibi duyguları betimlemek amacıyla sıkça kullanılır.

Mecaz ve betimlemeye dayalı anlatımlarda, ruhsal ya da psikolojik incinmişliği ifade etmek için tercih edilir.

Günlük ve sanatsal dilde, savaş, mücadele ya da tartışma sonrasında fiziksel veya moral çöküntüyü anlatmak için kullanılır.

Fiziksel durum tanımlamalarında, cam, eşya gibi maddi nesnelerin kırılmış hâlini belirtmek için de geçerlidir.