Köken

Arapça kökenli bir kelimedir. Sima (ﺳﻴﻤﺎ) kelimesi, Arapça “alâmet, nişan, yüz alâmetleri” anlamına gelen sіmā kelimesinden türemiş ve Türkçeye geçmiştir.

Kullanım Alanları

• Edebî metinlerde: Yüz betimlemelerinde ya da tanıdık bir kişinin görünümünü anlatırken kullanılır.
• Klasik şiir ve Osmanlıca etkili anlatımlarda: “Sima” kelimesi, “çehre” ya da “yüz” anlamında estetik bir sözcük olarak geçer.
• Günlük konuşmalarda: Özellikle “tanıdık sima” veya “yeni bir sima” ifadelerinde yer alır.
• Haber ve medya dilinde: Toplum önünde tanınan kişileri veya kamuya yeni çıkan figürleri tanımlarken kullanılır.
• Deyimlerde: “Siması tanıdık geldi”, “yeni simalar görmek” gibi kalıplarda yer alır.