Köken

Söylence kelimesi, Türkiye Türkçesi’ndeki söylen- fiilinden türetilmiş olup, üzerine Yeni Türkçe yapım eki olan -çA eklenerek oluşturulmuştur. “Söylenen, anlatılan şey” anlamı taşıyan bu sözcük, halk arasında ağızdan ağıza aktarılan ve gerçeklikten çok sembolik veya kurgusal içerikler taşıyan anlatıları ifade eder.

Kullanım Alanları

• Halk biliminde, mitolojik ögeler içeren geleneksel anlatıların sınıflandırılmasında
• Kültürel çalışmalar ve antropoloji alanlarında, kolektif belleğin sözel biçimlerinin araştırılmasında
• Edebiyatta, mit ve efsane türünde esin kaynağı olarak
• Akademik yayınlarda, “mitos” kavramının yerli karşılığı olarak tercih edilerek
• Tiyatro, sinema ve romanlarda simgesel anlatı kurgularında söylence kelimesi kullanılır.