Köken

Türkiye Türkçesindeki şura sözcüğü, Eski Anadolu Türkçesinde kullanılan “şol” (işaret zamiri) kökünden türemiştir. Bu köke yer-yön bildiren +rA eki getirilerek oluşturulmuştur (şol + ra → şora/şura). Sözcük, zamanla ses değişimine uğrayarak bugünkü hâlini almıştır. Köken itibarıyla yer bildirimi amacıyla kullanılan bir işaret zamiridir.

Kullanım Alanları

Günlük Konuşma Dili: Yakındaki bir yeri göstermek veya tarif etmek için kullanılır.

Hikâye ve Roman Anlatımı: Karakterlerin çevreyi betimlemesinde yer-yön belirteci olarak geçer.

Tiyatro ve Sahne Sanatları: Oyuncuların sahnedeki hareketlerinde yön belirtmek için kullanılır.

Sözlü Anlatım / Masal Dili: Masal ve halk anlatılarında dinleyicinin dikkatini bir noktaya çekmek için tercih edilir.

Dilbilgisi / Dilbilimi: İşaret zamirleri konusu içinde örnek gösterilen kelimelerden biridir.