Tanım

(ṭāhir طاهر) sıfat.

1. Temiz, pak, arı.
2. Dini hükümlere göre üzerinde abdest ve guslü bozacak şeylerden biri bulunmayan, temiz sayılan.
3. Tasavvuf: Allah’ın ilahi emirlere karşı gelmekten koruduğu kimse.

Köken

Tahir kelimesi, Arapça ṭhr kökünden gelen ṭāhir (طاهر) sözcüğünden türetilmiştir.

• Ṭāhir, Arapça ṭahara (طَهَرَ) “arındı” fiilinin fāˁil vezninde etken fiil sıfatıdır.
• Başlangıçta fiziksel temizliği ifade eden kelime, dini ve tasavvufi bağlamda manevi arınma anlamlarını da kazanmıştır.

Kullanım Alanları

• Din: Temizlik ve arınma konularında dini terminolojide.
• Tasavvuf: İlahi emirlere uyan, günahlardan korunan kişiler için.
• Gündelik Dil: Fiziksel ve manevi temizliği ifade etmek için.

Farklı Alanlardaki Kullanım

• Tasavvuf: Allah’a yakınlığı ve günahlardan uzak durmayı tanımlamada.
• Edebiyat: Saflık ve temizliği tasvir eden anlatımlarda.
• Sosyal Yaşam: Temizlik ve arılığın vurgulandığı ifadelerde.

Örnek Cümleler

• Kalbi ve niyeti tahir olan bir kişi, her zaman huzur bulur.
• Dini ibadetler için tahir bir durumda olmak esastır.
• Şair, sevgilisini tahir bir ruha sahip biri olarak betimlemiştir.