Köken

“Tamir” sözcüğü, Arapça ˁamara (can verdi, bayındır kıldı) fiilinden türetilen taʿmīr (onarım, bayındır hâle getirme) kelimesinden Türkçeye geçmiştir. Zamanla hem fiziksel onarım (bozulan bir şeyi düzeltme) hem de mecaz anlamda (yanlışı telafi etme) kullanımları kazanmıştır.

Kullanım Alanları

Gündelik konuşmada ‘onarma’ anlamıyla: Bozulan fiziksel nesneleri düzeltme durumlarında.

İnsan ilişkilerinde ‘gönül alma, kırgınlık giderme’ anlamında: Aradaki yanlış bir sözü, davranışı düzeltmeye çalışırken.

Söylemde ‘yanlışı düzeltme’ amacıyla: Özellikle konuşma esnasında yapılan hatayı toparlama bağlamında.

Mecazî olarak ‘kendini toparlama’ anlamında: Fiziksel ya da ruhsal yıpranma sonrası toparlanma anlatımında.

Geçici çözümler için hafif alaycı biçimde: Yüzeysel ya da geçici bir düzeltmeye gönderme yaparken.