Tanım

İsim, Arapça kökenli

1. Denizcilik: Bir gemide çeşitli işlerde çalışan işçi; gemici.

2. Bu işçilerin oluşturduğu topluluk; mürettebat.

3. Zeytin toplayan işçi.

4. Kaba konuşma: Bir adamın yanında bulunan yardakçılar; koşuntu.

Köken

Kelime, Arapça ṭāʾifa (طائفة) "birinin etrafındakiler, zümre, ekip, mürettebat" anlamındaki sözcükten alınmıştır. Bu sözcük, Arapça ṭāfa (طاف) "etrafında dolandı" fiilinin fāˁila(t) vezninde etken sıfat dişil formudur. Türkçede, "bölük, zümre" anlamındaki taife ve "gemi personeli" anlamındaki tayfa yazımları 20. yüzyıldan önce ayrışmıştır.

Kullanım Alanları

1. Denizcilik: Gemilerde işçi ve mürettebatı ifade eder.
2. Zeytincilik: Zeytin hasadında çalışan işçiler için kullanılır.
3. Günlük Konuşma ve Sosyal Bağlam: Belli bir kişiye bağlı olan insanlar topluluğunu tanımlamada, özellikle kaba bir ifade olarak kullanılır.
4. Edebi ve Şiirsel Kullanım: Grup, topluluk ya da ekibi ifade eden mecazi anlamlarda.

Örnek Cümleler

1. Tayfa, gemiyi limana yanaştırmak için hızlıca çalışmaya başladı.
2. Zeytin bahçesindeki tayfa, hasadı zamanında tamamladı.
3. Çetenin tayfası her yerde ona destek çıkıyordu.
4. Mürettebattan biri, tayfa arasında çıkan anlaşmazlığı çözmeye çalıştı.