Köken

"Wehim" (وهم) kelimesi, Arapçadan alınmış olup “kuşku, kuruntu, gerçek dışı zan” anlamlarına gelir. Bu sözcük, “yanlış bir kuşkuya kapılmak” anlamındaki Arapça wahama (وهم) fiilinden türetilmiştir ve faˁl vezninde bir masdardır; yani kökü whm olan bu fiilden türeyen isim biçimidir.

Kullanım Alanları

• Felsefî metinlerde: Gerçek ile yanılsama, zan ile bilgi arasındaki ayrımı tartışırken kullanılır.
• Psikoloji ve ruh sağlığı alanında: Gerçek dışı algı ya da temelsiz kuruntu anlamında geçer.
• Tasavvuf literatüründe: Nefsin ve dünyanın geçici, aldatıcı yönlerini ifade eden kavram olarak yer alır.
• Kelâm ve mantık kitaplarında: Zannî bilgi ile yakînî bilgi arasındaki farkları açıklarken örneklenir.
• Günlük Arapçada: Kötüye yorma, kuruntu yapma gibi anlamlarla hâlen aktif olarak kullanılır.