Köken

Zanlı kelimesi, Türkçeye Arapçadan geçmiş bir sözcüktür. Kökeni, Arapça ẓann (ظنّ) sözcüğüne dayanır ve bu kelime “sanı, kuşku, töhmet” anlamlarını taşır. ẓann, Arapçada ẓanna (ظنّ) yani “sandı, zannetti” fiilinin faʿl vezninde türetilmiş masdarıdır. Bu yapı, hem zihinsel bir varsayımı hem de bir kişiye yönelik şüphe veya ithamı ifade edebilir. Türkçede zan kökü, özellikle “sanma yoluyla bir kişiye yöneltilen kuşku” anlamını taşımakta ve bu kökten türeyen zanlı ise “bir suç işlediğinden şüphe edilen kimse” anlamında kullanılmaktadır.

Kullanım Alanları

• Hukuk ve ceza yargılaması: Zanlı, henüz suçluluğu kesinleşmemiş, hakkında soruşturma yürütülen ya da şüpheli sıfatıyla değerlendirilen kişiyi tanımlar.
• Gündelik ve medyatik dil: Haber metinlerinde, adli vakalarda geçen kişi için suç kesinleşene kadar “zanlı” ifadesi tercih edilir.
• Felsefi/mecazî bağlamlar: Nadiren, bir konuda kesinlikten uzak, kuşkulu durumları tanımlarken mecazi olarak da kullanılabilir.