Tanım

(ẕelīl ذليل) sıfat, isim.

• Aşağılanan, hor görülen, hakir kişi veya durum.

Köken

Zelil kelimesi, Arapça zll kökünden gelen zelīl (ذليل) sözcüğünden türetilmiştir.

• Zelīl, Arapça zelle (ذلّ) “hor ve hakir idi” fiilinden türemiş bir sıfattır.
• Başlangıçta düşkünlük ve aşağılanmışlık anlamlarını taşıyan kelime, zamanla hem fiziksel hem de manevi küçümsenme durumlarını ifade etmek için kullanılmaya başlanmıştır.

Kullanım Alanları

• Sosyal ve Kültürel Yaşam: Aşağılanma veya hor görülme durumlarını tanımlamak için.
• Edebiyat: Karakterlerin toplumdaki düşkünlük veya dışlanma hallerini betimlemek için.
• Tasavvuf: Nefsini alçaltma veya manevi küçüklük ifadelerinde.
• Din ve Maneviyat: İnsanların Allah karşısındaki acziyetini ifade etmek için.
• Sosyal Psikoloji: Bireylerin toplumsal hor görülme veya dışlanma durumlarını incelemede.

Örnek Cümleler

• Toplumda zelil duruma düşmekten korkardı.
• Şair, eserinde zelil bir kişinin içsel acısını dile getirmiş.
• Tasavvufta, zelil olmak nefsin terbiye edilmesiyle ilişkilendirilir.