Köken

"Mekanik" kelimesi, Türkçeye Fransızca mécanique biçiminden geçmiş olup, “makinelerle ilgili, harekete ve kuvvete dayalı sistemleri inceleyen” anlamında kullanılır. Bu sözcük, aynı anlamı taşıyan Eski Yunanca mēkhanikós (μηχανικός) kelimesinden alıntıdır. Mēkhanikós, “makinelere özgü, araçlara dair” anlamına gelir ve Eski Yunanca mēkhanē (μηχανή) kelimesine, nitelik veya aidiyet bildiren +ik° (‑ικός) eki eklenerek türetilmiştir.

Mēkhanē sözcüğü, Eski Yunanca’da “araç, düzenek, alet” anlamına gelir ve çoğunlukla karmaşık işlevleri olan teknik yapıları tanımlamak için kullanılmıştır. Bu kök, Latince machina, İngilizce machine ve Fransızca machine gibi Batı dillerine de geçerek çok sayıda teknik terimin temelini oluşturmuştur. Böylece mekanik, etimolojik olarak “aletlere dair olan, düzenekle ilgili” anlamından, modern bilimsel anlamda kuvvet, hareket, enerji ve yapı çözümleriyle ilgili teknik bir kavrama evrilmiştir.

Kullanım Ayarları

• Fizik ve mühendislik bilimlerinde: Kuvvet, hareket, enerji ve denge ilişkilerini inceleyen temel alt disiplin anlamında.
• Teknik ve endüstriyel terminolojide: Mekanik sistemler, makineler ve araç gereçlerle ilgili açıklamalarda.
• Eğitim ve akademik kaynaklarda: "Mekanik problemler", "mekanik enerji", "mekanik kuramlar" gibi kavramlarda.
• Günlük kullanımda: İnsan davranışlarının otomatikleşmiş ya da alışkanlığa dayalı olduğu durumları tanımlamak için (“mekanik tepkiler”).
• Dilbilim ve etimoloji çalışmalarında: Teknik terimlerin Eski Yunanca kökenli yayılım örneklerinden biri olarak.