Köken

“Müşteri” sözcüğü, Arapça “şarā” (شَرَى) fiilinden türeyen “muşterī” (مُشْتَرِي) biçiminden Türkçeye geçmiştir. “Muştarī” sözcüğü, Arapçada “satın alan, alıcı” anlamına gelir ve VIII. bab (muftaˁil vezni) etken fiil sıfatı formundadır. Sözcüğün kökü olan “şarā”, “satın almak” fiilidir. Türkçede yazılı olarak tespit edilen en eski örneklerinden biri 1303 tarihli Codex Cumanicus adlı eserde Latince “emtor” (alıcı) karşılığı olarak “mustari” biçiminde yer almıştır. 1354 tarihli Süheyl ü Nevbahar tercümesinde ise “müşterī” biçimiyle kullanıldığı görülmektedir.

Kullanım Alanları

• Ekonomi ve Ticaret: Ticaret ve hizmet sektörlerinde mal veya hizmet karşılığında ücret ödeyen kişi olarak kullanılır. Geleneksel perakende, e-ticaret ve hizmet işletmelerinde yaygın biçimde yer alır.
• Mecazi Anlam: Bir şeye talip olan, ilgilenen ya da istek duyan kişi anlamında mecazi olarak kullanılır. Bu anlam özellikle edebi metinlerde, deyim ve atasözlerinde görülür.
• Deyim ve Atasözlerinde Kullanım: “Müşteri kızıştırmak” gibi deyimlerde, istekli kişiler arasında rekabeti artırmak anlamında kullanılır.